De tijd gaat snel en brengt altijd veranderingen met zich mee. Ook in het aangeboden speelgoed is heel veel veranderd. Wie kan zich Tamagotchy nog herinnere
Ouderwets speelgoed
Nog niet zo heel lang geleden, zeg maar 40 jaar, waren er nog geen computers. Kinderen speelden meestal op straat en de spelletjes die ze speelden waren goedkoop en inventief. Hinkelen, handjeklap, verstoppertje, hoela hoepen met een oude fietsband of het bouwen van hutten met verzameld afvalhout. Er werden jojo-wedstrijden gehouden, en er was altijd 1 onoverwinnelijke knikkeraar in de straat die je langzaam maar zeker al je knikkers afhandig wist te maken. Bij regen werd er uit een boek voorgelezen of soms een bordspel zoals ganzenbord gespeeld. Wanneer je de gelukkige was en in het bezit van een handige vader mocht je jeverheugen op een grote zak met kleine stukjes hout, waarmee je van alles kon bouwen. Het opwind aapje met de cimbels kunnen veel mensen zich ook nog herinneren.. Het aapje kende slechts 1 truckje, voerde dat nog slecht uit ook, en toch zorgde het voor urenlang vermaak bij jong en oud.
Rond de jaren tachtig kwamen de eerste grote veranderingen. Het speelgoed werd van plastic vervaardigd en de speelgoedindustrie richtte zich vooral op het binnen spelen. Grote reclame campagnes werden opgezet om de verkoop van het speelgoed te promoten. Ook werd het zaak om de zoveel weken de trend te veranderen, om ervoor te zorgen dat zowel ouders en kinderen nieuw speelgoed bleven kopen. Er kwamen steeds meer televisieprogramma’s die zich vooral richtten op de allerkleinsten met de daarbij komende merchandise. Denk maar eens aan de Teletubbies, die voor een enorme hype zorgden. De eerste computerspelletjes deden zijn intrede, zoals het spelletje Snake en Leisure Suit Larry. En wie kan zich Tamagotchy nog herinneren? Het uit Japan overgewaaide electronische wezentje wat op gezette tijden eten moest krijgen, plassen en om aandacht vroeg of anders “stierf”.
De psygologische gevolgen van deze veranderingen
Alhoewel de meeste producenten van speelgoed er prat op gaan dat hun doel is om vooral de ontwikkeling van de jonge geest te willen stimuleren, lijkt er toch meer aan de hand te zijn. Kinderen worden op allerlei manieren gestimuleert om maar zoveel mogelijk binnen te zitten en bezig te zijn met solistische spelletjes die geen enkele interactie vereisen (of zelfs toelaten!). De laatste jaren heeft deze trend zich dusdanig geopenbaard dat gevolgschade voor veel mensen al zichtbaar is en zorgen baart. Kinderen zijn onafscheidelijk geworden van hun iPhone of Smartphone en “samen spelen” betekent zoveel als tegenover elkaar zitten, ieder met de eigen iPhone, zonder een woord te wisselen. Het percentage kinderen dat op 8 jarige leeftijd nog nooit een hut heeft gebouwd van lakens en wasknijpers of blikjesvoetbal heeft gespeeld is in de laatste tien jaar van gestegen tot dit jaar bijna 87%! Het doel van knikkers wordt niet meer begrepen en in plaats van handje klap liedjes wordt er nu luidkeels meegezongen met de agressieve en heftig sexueel getinte liedjes van Miley Cyrus en consorten. Buiten wordt niet meer naar elkaar gezocht, maar alleen nog maar naar Pokemon. Vintage speelgoed. Tamagotchy, toen het allemaal begon en we het nog niet zagen.